Sakrament chrztu, który przyjęliśmy, uwolnił nas od grzechu pierworodnego, złączył nas z Chrystusem, dał nam Jego życie i włączył nas do Kościoła. Dzięki niemu staliśmy się chrześcijanami. Na dzisiejszej katechezie powrócimy do wydarzenia, które wiele wieków temu doprowadziło do tego, że Polska stała się krajem chrześcijańskim.
Nasi przodkowie przyjęli chrzest ponad 1000 lat temu. Zawierzyli Chrystusowi i bardzo czcili Matkę Bożą. Jednym z pięknych zabytków polskiej literatury średniowiecznej jest Bogurodzica. To jedna z najdawniejszych polskich pieśni religijnych. Powstała prawdopodobnie w XIII wieku. W średniowieczu była to pieśń bojowa rycerstwa polskiego, przez wielu uznawana jest za pierwszy hymn Polski. Poza tym Bogurodzica jest przede wszystkim modlitwą do Maryi (pierwsza zwrotka) i do Chrystusa (druga zwrotka). Pieśnią tą modlili się nasi przodkowie, którzy bronili naszej Ojczyzny przed Krzyżakami.
Oficjalną datą chrztu Polski jest dzień 14 kwietnia 966 roku. To właśnie wtedy, za sprawą swojej małżonki – Dobrawy, Mieszko I wraz ze swoim dworem przyjął chrzest. Jednak zanim przyszedł ten ważny dzień, musiało się wiele wydarzyć.
Notatka
14 kwietnia 966 Mieszko I wraz ze swoim dworem przyjął chrzest. Wraz z tym rozpoczął się długi proces chrystianizacji całego narodu. W niedługim czasie Polska stała się krzewicielką wiary chrześcijańskiej pośród innych narodów ówczesnej Europy.
